Tele

tele
Uit het Grieks vertaald, betekent: “op een afstand”
Letterlijk houdt tele de boodschap in dat mensen deelnemers zijn in een interpersoonlijk fenomeen, waarbij ze contact met elkaar hebben en communiceren en resoneren met anderen op afstand en dat zij emotionele boodschappen uitzenden door de ruimte.
Kellerman heeft het verder gedefinieerd als inzicht in, waardering hebben voor en sensibel zijn voor het “zijn” van een persoon.
Dat behelst niet alleen de aantrekkelijke maar ook de weerzinwekkende aspecten van relaties tussen mensen. Het gaat samen met een authentieke manier van ontmoeten in welke mensen elkaar ervaren en aannemen zoals ze zijn.
Kellerman refereert aan Zerka Moreno’s geloof dat niet alleen empathie maar er ook een vorm van telepathie plaatsvindt tussen therapeut en cliënt in een psychodrama.
Het Griekse “Tele” en het “Patheia” (healing, heling), mag in deze context vaag klinken, toch komt het dicht bij het originele “teleconcept” van Moreno.
Ik voeg daaraan toe dat er in het proces van psychodrama niet alleen tele of telepathie aanwezig is maar dat oplossingen in een psychodrama “gegeven worden” door een “derde fenomeen” in de interactie tussen groepsdeelnemers, protagonist en regisseur.
Indien in een psychodrama met zuiverheid en schoonheid wordt gewerkt spreken we het Goddelijke aan in en tussen mensen. Dit gaat verder dan tele of zelfs telepathie. In bijzondere momenten van spontaniteit en creativiteit zijn we getuige van een bijzondere magie en worden wendingen en oplossingen zichtbaar en voelbaar die niet alleen tussen mensen ontstaan maar die gegeven worden vanuit het alwetende. (pjs)