Berichten

Warming up

Warming up
In psychodrama maken we gebruik van de aanwezige individuele spontaniteit en de verbondenheid van mensen in een groep.
Om deze twee ‘levenskrachten’ te activeren (het individu losser te maken en de sympathie tussen groepsleden te vergroten) gebruiken we de warm up.

Als groepsleden zich met elkaar verbonden voelen en zich makkelijk en spontaan uiten dan is de cohesie hoog; als de groepsleden op zichzelf zijn en hun gevoelens voor zich houden dan is de groepscohesie laag.
De warming up is dus een voorbereidende fase waarin spel, discussie, beweging (enz) het mogelijk maakt om emotionele, fysieke en intellectuele energie te voorschijn te roepen. Deze energie is nodig om te komen tot het volledig volgen en het doorleven van onze expressie.

Onvoldoende opgewarmde groepen worden vaak beheerst door angst en weerstand om het ingezette proces door te gaan.
Een warming up kan zo uitgebreid of simpel zijn als noodzakelijk is.

Ann E.Hale, een psychodramaturg uit de VS voegde hier in 1999 aan toe:
“het is zowel een fase van “tijd besteden aan” als een gestructureerde
activiteit die het mogelijk maakt om te komen tot een staat van zelfbewust- zijn en verbinding …. kan de warming-up fase van de groep voorzien in de wens om het bestaan van verschillende nivo’s van intensiteit en emotionele staat van zijn te bereiken en aan te tonen. Zelfs de afwezigheid hiervan in de groep kunnen hierdoor door de groepsleden worden ingebracht.
De warming-up staat toe dat wat intern beleeft wordt, meer zichtbaar en aanwezig wordt in de groep”.