Acthunger of herhalingsdrang
Act hunger’ is de term die in psychodrama wordt gebruikt voor een kracht vanuit het onderbewuste die zich manifesteert in zich herhalende thema’s met dezelfde oorsprong. Als bijvoorbeeld de ‘act hunger’ verbonden is met een afwezige ouder waarbij de wens is om vastgehouden te worden of gekoesterd te worden door hem of haar, zien we bij de protagonist in gespeelde scenes dit thema steeds terugkomen in bijvoorbeeld het verleiden en/of afstoten van ouderfiguren.
De Engelse Psychodramaturg Howard Blatner zegt hierover: Act Hunger is een kracht die streeft naar vervulling van de verlangens en impulsen die komen vanuit de kern van het ‘zelf’. Dit manifesteert zich in diverse zich herhalende gedragingen waaruit het thema van de act hunger is te destilleren.
De bezieling van de herhaling.
In tegenstelling tot wat Blatner hierover zegt, zie ik het “Zelf” juist als zuiverende kracht. Het herhalingsgedrag -wat ik noem het autopsychodrama- is een poging om een oude ervaring -net als we doen in een psychodrama- in werking te zetten en trachten hieraan nieuwe wendingen te geven of wat niet klaar is, alsnog af te maken.
Als twee autopsychodrama’s in een paradox met elkaar verbonden zijn dan is het onmogelijk zonder hulp van buitenaf tot een oplossing te komen. De met de paradox verbonden personen of hun stand-ins (die overal opdoemen in het leven) kunnen een belangrijke rol spelen bij het bereiken van een oplossing. (pjs)